خبرگزاری مهر- گروه سیاسی: این کتاب مروری بر یک دهه فعالیت حزب جمهوری اسلامی است و به بررسی حزب جمهوری اسلامی و شکل گیری نخستین دولت های پس از انقلاب در سال های 1357 تا 1366 پرداخته است.
در مقدمه این کتاب به قلم دکتر عبدالله جاسبی می خوانیم: پند آموزی از گذشته باعث شد اعضای موسس حزب جمهوری اسلامی که از یاران برجسته امام خمینی (ره) بودند با مشورت و آگاهی و کسب اجازه از ایشان در 29 بهمن 1357 حزب جمهوری اسلامی را به عنوان فراگیر ترین حزب مذهبی در عرصه تاریخ سیاسی ایران تاسیس نمایند.
این حزب که به گفته سران آن با انگیزه متشکل کردن و ساماندهی نیروهای مذهبی ومومن و متعهد به انقلاب شکل گرفته بود بدلیل نزدیکی و همراهی موسسین آن با امام در بسیاری از وقایع و رخدادهای سال های آغازین پس از انقلاب نقش موثری ایفا نمود و بدلیل همین نقش غیرقابل انکار آن از همان ابتدای تاسیس مورد مخالفت و دشمنی گروه های معاند قرار گرفت.
در واقع حزب جمهوری اسلامی تلاش می کرد همبستگی و اتحاد نیروهای مبارز مسلمان را مستحکم تر کرده و برای نیل به اهداف حزب به صورت تدریجی گام بردارد و با تربیت نیروهای مجرب و کارآمد در حفظ انقلاب و تداوم آن موثر واقع گردد.
به بیان کلی میتوان ادعا نمود کمک به تثبیت حاکمیت نظام جمهوری اسلامی مهمترین و پایدارترین نقش این حزب در تاریخ این نظام به شمار می آید زیرا حزب جمهوری اسلامی در مهمترین وقایع سالهای اولیه پس از پیروزی انقلاب یعنی رفراندوم جمهوری اسلامی، انتخابات مجلس خبرگان، رفراندوم قانون اساسی ، انتخابات ریاست جمهوری، انتخابات مجلس شورای اسلامی و ... حضور جدی و موثر داشت...
کتاب تشکل فراگیر مشتمل بر 6 فصل است که در فصل اول با عنوان نیروهای مذهبی اندیشه تحزب به بررسی پیشینه فعالیت های جمعی در میان مذهبیون و نیز چرایی شکل گیری اندیشه تحزب در نهاد روحانیت به طور خاص در تشکیلات حزب جمهوری اسلامی پرداخته شده است.
فصل دوم این کتاب رابطه حزب جمهوری اسلامی با سایر نیروهای مذهبی در دهه اول انقلاب نظیر جامعه مدرسین حوزه علمیه قم ، جامعه روحانیت مبارز، سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی، هیات های موتلفه اسلامی و ... را مورد بررسی قرار می دهد.
در فصل سوم و چهارم از این مجموعه علاوه بر نگاهی اجمالی به دولت و دولت سازی از منظر حزب جمهوری اسلامی و عملکرد شورای انقلاب به دلایل واگذاری دولت موقت به مهندس بازرگان و همچنین رابطه حزب جمهوری اسلامی با این دولت و نیز دلایل سقوط دولت بازرگان پرداخته شده است.
فصل پنجم کتاب نیز به طور کامل به چگونگی انتخابات ریاست جمهوری و دلایل ناکامی حزب جمهوری اسلامی در این انتخابات و همچنین معضلات انتخاب ابوالحسن بنی صدر به عنوان رئیس جمهور و مخالفت و عدم هماهنگی او با رجایی (نخست وزیر) و پیامدهای این تقابل اشاره شده است.
دولت های پس از بنی صدر و رابطه این دولت ها با حزب جمهوری اسلامی نیز موضوع آخرین فصل از این مجموعه می باشد.
این کتاب همچنین اطلاعاتی درباره کابینه دولت های پس از انقلاب در اختیار خوانندگان قرار داده که جالب توجه است.
نظر شما